คำคู่ คำซ้ำ คำซ้อน
คำคู่ เป็นคำสองคำที่เป็นคำสองภาษา เกิดขึ้นเพื่อให้เข้าใจความหมายได้ถูกต้อง
ดั้งจมูก (ดั้ง –ไทย จมูก-เขมร)
สิงโต (สิง-บาลี โต-ไทย)
นัยน์ตา (นัยน์-บาลี ตา-ไทย)
จิตใจ (จิต-บาลี ใจ-ไทย)
ญาติพี่น้อง (ญาติ-บาลี พี่น้อง-ไทย)
ผลหมาก (ผล-บาลี หมาก-ไทย) ฯลฯ
คำซ้ำ เกิดจากการซ้ำเสียง และมีความหมายเดียวกัน มีลักษณะคล้ายคำประสม
คำสามานยนาม เช่น เด็ก ๆ เพื่อน ๆ ลูก ๆ
คำลักษณนาม เช่น ชิ้น กอง ๆ แผ่น ๆ
คำสมุหนาม เช่น ฝูง ๆ โขลง ๆ หมู่ ๆ
คำสรรพนาม เช่น เรา ๆ ท่าน ๆ คุณ ๆ เธอ ๆ
คำกริยา เช่น ดู ๆ เดิน ๆ
คำบุพบท เช่น ใกล้ ๆ ใน ๆ บน ๆ ล่าง ๆ
คำวิเศษณ์บอกจำนวน เช่น หลาย ๆ ทุก ๆ
คำวิเศษณ์บอกลำดับ เช่น แรก ๆ ท้าย ๆ ต้น ๆ
ความหมายของคำซ้ำ
๑. คำซ้ำที่เป็นคำสามานยนาม มักมีความหมายเป็นพหูพจน์ เช่น น้อง ๆ ไม่อยู่บ้านสักคน ,
แม่ ๆ ยืนดูลูก ๆ อยู่ริมสนาม
๒. คำซ้ำที่เป็นคำลักษณะนาม มักบอกความหมายว่า มีสิ่งนั้นเป็นจำนวนมาก เช่น
เขาหั่นเนื้อออกเป็นชิ้น ๆ
๓. คำซ้ำที่เป็นคำกริยามักมีความหมายว่า ทำกริยาซ้ำ ๆ หรือต่อเนื่องกัน เช่น เรื่องนี้ฟัง ๆ ดูท่าจะยุ่ง
๔. คำซ้ำเป็นคำวิเศษณ์ขยายคำสามมานยนาม มักมีความหมายว่าอยู่ในพวกใด
เช่น เขาเป็นคนชอบคนขาว ๆ
๕. คำซ้ำที่คำต้นเป็นเสียงสูง จะเน้นความหมายว่ากระทำอาการนั้นหรือมีสภาพนั้นอยู่มาก และเป็นไปในแง่บวก เช่น เขาดี๊ดี (เขาดีมาก)
๖. คำซ้ำบางคำจะเปลี่ยนความหมายไปจากเดิม เช่น แกรบเร้าอยากจะไป แต่ไป ๆ ก็ลืม (ไป ๆ = นาน)
คำซ้อน เกิดจากการนำคำมาซ้อนกัน มักเป็นคำที่มีความหมายใกล้เคียงกัน หรือเสียงใกล้เคียงกันเป็นการขยายคำในภาษาไทยประการหนึ่ง
๑. คำซ้อนเพื่อความหมาย เช่น ทอดทิ้ง ท้วงติง แก้ไข ราบเรียบ ถ้วยชาม ขัดถู ดูแล ข้าวปลา ถี่ห่าง ห่างเหิน ทิ้งขว้าง ใกล้ชิด ต้อนรับขับสู้ เต็มอกเต็มใจ
๒. คำซ้อนเพื่อเสียง เช่น รุ่งเรือง ฟืดฟาด ซุ่มซ่าม โยกเยก โย้เย้ เกรียวกราว เตลิดเปิดเปิง ทาบทาม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น